Het kledingstuk van Aafke Buurs

Haar moeder en zuster konden prachtig kantklossen. ‘Kloskanten hebben wel mijn interesse, vooral de oude kanten, maar het zelf klossen trekt mij niet, ik kan mijn creativiteit er niet in kwijt’, zegt Aafke Buurs, ‘maar de liefde voor handwerken en stofjes zat er ook bij mij al vroeg in.

ik vond het heerlijk om met mijn moeder stoffen uit te zoeken voor de kleding die ze voor ons maakte, meestal jurken. Zelf was ik ook toen al gek op handwerken: van haken, breien, borduren, spinnen, weven tot macrameeën. Ik verzamelde in die tijd nog niet, dat kwam pas nadat ik stopte met werken. Via een kennis belandde ik op een tentoonstelling van Merkwaardig, de vereniging van liefhebbers van merklappen. Daar zag ik prachtig geborduurde merklappen van de leden en ook oude antieke merklappen. Het was werkelijk inspirerend en zelf ging ik toen ook meer borduren. Daarnaast begon ik met het aanleggen van mijn verzameling merk- en stoplappen, voornamelijk uit Nederland met buitenlandse uitstapjes.’

Marker Streekdracht

‘Van daaruit ontstond haast vanzelf mijn interesse in Marker streekdracht, want veel onderdelen van die kleding bevatten borduurwerk, denk aan vernaaide linten, keelbanden, doopbauwtjes (met zwart koordzijde geborduurd sierslabbetje dat bij de doop wordt gedragen) en het rijglijf. En vooral ook het wit-, stop- en sneewerk. Zoals veel andere verzamelaars bezocht ook ik textielbeurzen, veilingen en brocantemarkten, en zo kwam ik op een dag terecht op de Verzamelaarsbeurs in de Utrechtse jaarbeurs. Daar stond een mevrouw met kramen vol kleding, jakken, rokken, broeken, bijzondere kindermutsen en babydraagzakken, die gemaakt worden door Chinese etnische minderheidsgroepen. Ook nu weer was het vooral het borduurwerk dat me aantrok en met name dat van de Miao in het zuidwesten van China. De vrouwen daar zijn meesters in het maken van rijk versierde kleding. Het borduren van een jak of babydraagzak duurt soms wel langer dan een jaar. Ze borduren ook op lapjes die op een kledingstuk worden genaaid. Is het kledingstuk versleten, dan tornen ze de lap los en gebruiken die weer voor een nieuw kledingstuk. Wat ze maken is niet alleen technisch perfect, heel fijn kruissteekwerk en vrij borduurwerk met zijde, maar het is ook nog eens schitterend van kleur, met prachtige voorstellingen van bijvoorbeeld allerlei soorten dieren. Bij de ene streek zie je veel vogels, zoals de feniks, uilen en kleine vogeltjes, bij de andere streek veel bloemen, die de Kleine en Grote bloemen Miao worden genoemd.’

Chinese geborduurde kleding

‘Het eerste stuk dat ik kocht was een kindermuts en daarna volgden meer kledingstukken. Zo groeide en groeide mijn verzameling zodat er langzaam en bijna ongemerkt in mijn huis een ruimtegebrek ontstond. Toch kon ik het niet laten om onlangs een oude boezel te kopen, een soort sierschort dat op Marken door de “rode bruid ter Kerke” werd gedragen. Voor deze rubriek heb ik gekozen voor een stuk uit mijn verzameling Chinese kleding, omdat die kleding en dat borduurwerk in Nederland wat minder bekend zijn. Het is een schort, mogelijk een bruidsschort, gedragen op feesten en festivals. Helemaal vol geborduurd, in voornamelijk rode zijde, met dieren zoals draken, buffels, vogels, insecten, vlinders en mensfiguurtjes. Afkomstig van de Miao uit Shidong in de Taijiang streek, Provincie Guizhou in het zuidwesten van China. Dit schort heb ik ook gekocht op de Verzamelaarsbeurs in Utrecht. Een reis naar China is dus niet noodzakelijk om deze mooie kleding te kunnen kopen. Alhoewel een reis naar China reuze interessant, boeiend en mooi zou kunnen zijn en indertijd wel op mijn verlanglijstje stond!!’

Tekst: Alice Boots